Panicau(-espino-blanco)
Eryngium spinalba
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Panicaut épine-blanche, Chardon blanc.
Descripcioun :Planto proun espinouso que sèmblo un cardoun (Asteraceae), mai èi bèn uno Apiaceae. Li flour soun groupado en grosso tèsto sarrado e touto la planto èi coulour d'argènt ço que n'en fai uno meraviho. La fau pas acampa que s'atrobo pas d'en pertout e de tout biais èi proutegido (e un cop seco èi pu gaire poulido).
Usanço :La racino sarié vertuouso contro la fèbre e ajudarié à pissa.
Port : Erbo
Taio : 20 à 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2200 m
Aparado :
Vo
Juliet à avoust
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Eryngium spinalba Vill., 1779
Queirello(-à-paumo)
Carex paniculata
Cyperaceae
Àutri noum : Moutouso, Sagneto.
Nom en français : Laîche paniculée.
Descripcioun :La queirello-à-paumo èi pas gaire coumuno au nostre aleva dins li relarg mountagnous. Fai de gròssi mato emé de fueio pulèu larjo (2,5 à 4 mm). Se recounèis subretout à sis inflourejado proun ramificado en paumo. Lis espigueto caupon de flour masclo e femello. Lis utriculo soun pichoto (3,5 mm) emé dous estigmate.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1 (1,5) m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Carex paniculata L., 1755